درباره سریال کنکل ساخته رامتین لوافی پور

نقاب / درباره سریال کنکل ساخته رامتین لوافی پور

محدثه واعظی‌پور: «هت تریک» در کارنامه رامتین لوافی‌پور یک نقطه عطف بود، فیلمسازی با جوایز جهانی که فیلم‌های بلند داستانی‌اش از جمله «برلین منفی هفت» و «آرام باش و تا هفت بشمار» کنجکاوی‌برانگیز نبودند. «هت تریک» با تمرکز بر روابط چهار شخصیت، پنهان‌کاری‌ها، شکست‌ها و دلبستگی‌هایشان غافلگیرکننده و جذاب از کاردرآمده بود. توجه به فوتبال و استفاده از ظرفیت‌های دراماتیک آن، بخشی شیرین و هیجان‌انگیز از فیلم بود. «هت تریک» یک امیر جدیدی شش دانگ و دوست داشتنی و یک صابر ابر فراموش نشدنی دارد. بازی پریناز ایزدیار، قابل توجه است و ماهور الوند انتخاب درستی برای نقش دختری است که ظاهر ساده و آرامش می‌تواند قضاوت درباره او را دشوار کند. «هت تریک» ایده تغییر انسان در بحران‌ را به خوبی پرورش داده و در قالب روایتی پر از جزییات، همراه با طنزی تلخ، پیش چشمان مخاطب قرار داده است. «کنکل» در قسمت نخست به شوق تماشای اثر بعدی کارگردان «هت تریک» پاسخ درستی می‌دهد. پایان قسمت اول و فاش شدن رابطه 4 شخصیت به اندازه کافی، غافلگیرکننده و انگیزه بخش است تا قسمت‌های بعدی سریال را تماشا کنیم. «کنکل» به نوعی یادآور امتیازها و شیرینی‌های «هت تریک» است، ابی (صابر ابر) و امیر (پدرام شریفی) کل کل فوتبالی دارند و در قسمت سوم، امیر متهم است که به خاطر بازی بارسا، می‌خواهد سرقت از کارخانه را یک روز، زودتر برگزار کند. ایده همدستی برای غارت کارخانه که هسته اصلی قصه است، متهورانه است و پردازش درستی داشته. شوخی‌ها، بازی با ذهن تماشاگر و تلاش برای درگیر کردن او، توجه به جزئیات و نزدیک شدن به دنیای شخصیت‌ها (مارال برای سرگرم کردن نگهبان کارخانه با او چت می‌کند) فضایی جذاب خلق کرده است. تیم بازیگری «کنکل» حتی بازیگران نقش‌های کوتاه و فرعی، یکدست و قابل توجهند. در قسمت سوم، کیفیت حضور سه نگهبانی که نقشی کوتاه در سریال داشتند، نشان دهنده تسلط کارگردان در انتخاب بازیگر و هدایت آنهاست. «کنکل» فعلا امیدوار کننده بوده، اگرچه عرضه آن در یک پلتفرم تازه تاسیس و به صورت رایگان، تبلیغ مناسبی برای سریالی با این کیفیت نیست.