همشهری آنلاین، شقایق عرفی‌نژاد: عادل تبریزی در اولین ساخته‌اش برای شبکه نمایش خانگی و در همان قسمت اول ظاهرا تلکیفش را با مخاطب و منتقد روشن کرده است. مخاطبان رضایتی از کار ندارند و بعضی منتقدان هم معتقدند اصلا نباید در باره چنین سریالی صحبت کرد تا کمتر دیده شود. تبریزی پیش از این دو ساخته سینمایی دارد که هر دوی آنها هم همین وضعیت را دارند: «گیجگاه» با بازی حامد بهداد و باران کوثری و «مفت‌بر» باز با بازی حامد بهداد و سحر دولتشاهی. اولی فیلم بدی بود که می‌شد تماشایش کرد و دومی حتی قابل تماشا هم نبود. با این پیشینه او اولین سریالش را هم ساخته که قرار بود با حضور رضا عطاران تبدیل به یکی از کمدی‌های پرمخاطب شبکه نمایش خانگی شود، اما حتی عطاران هم با سابقه ساخت سریال‌های تلویزیونی محبوب نتوانسته چه در بازیگری و چه در مقام مشاور کارگردان کاری از پیش ببرد و در نهایت اجل معلق تبدیل به سریال شلخته‌ای شده که با سطحی‌ترین دستاویزها (از ضربه به پس کله تا رپ‌خوانی و تف کردن بازیگر حین این رپ‌خوانی) قصد دارد از تماشاگر خنده بگیرد.
یکی از مسائلی که باعث می‌شود گاه سطح سریال‌ها چنین پایین باشد، روند تولید است. یک منتقد از همین شرایط و روند تولید نوشته و معتقد است: «روند تولید و نحوه پولی که به تولید یک سریال تزریق می‌شود، باعث می‌شود تهیه کننده دیگر نیازی به جذب مخاطب نداشته باشد. وقتی تهیه کننده پیش از ساخت پولش را گرفته و مشخص است که دیگر برایش مهم نیست فیلمش بفروشد یا اصلا اکران شود یا سریالش مخاطب داشته باشد. به همین علت هم هست که اهمیت ندارد پیشینه کارگردان برایش اهمیت ندارد و این باعث می‌شود همان مسیر غلط ادامه کند و کارگردانی که دو فیلم بد ساخته که حتی در گیشه هم موفقیت هم نداشته اند، بتواند پشت سر هم کار بگیرد و سریال هم بسازد. این روند را تمام کنید»
